Ken ik mijn buren?

24/5/2010
Ja, ik ken mijn buren, omdat hun loeiharde tv haar nonsens ook door onze huiskamer laat daveren, omdat hun echtelijke twisten ons van ons lezen af weten te houden.
Ik ken hen omdat hun honden onze kat achterna zitten, omdat hun katten onze tuin vol kakken en omdat ze hun miezerige stadstuintjes vervangen hebben door patronen van stoeptegels.
Ik ken hen omdat ze in de schaduw zitten van onze weelderige struiken, die boven onze scheidingswanden uitgroeien.
Ik ken hen omdat mijn slaapkamerraam op hun kleine pleintjes uitkijkt, omdat ik hen de was zie uithangen en omdat hun tuinkabouters me toelachen.
Ik ken hen omdat hun kinderen huilen, omdat hun vuilniszakken op straat rollen en omdat ze luid naar hun huisdieren (en elkaar) roepen.

16/12/2010
Ook hier ken ik mijn buren.
Ik ken hen omdat ze op de deur kloppen en van alles beginnen vertellen tot ik er eindelijk mijn 'nie rozumiem' tussen krijg.
Ik ken hen omdat hun rommel in de gang staat opgestapeld, omdat een vreselijke stank ook onder onze deur kruipt wanneer zij hun deuren openen.
Ik ken hen omdat ze mij verkeerd geadresseerde post komen brengen, omdat ik hun telefoon hoor rinkelen, hun hond hoor blaffen en hen het arme beest vervolgens "kurwa" hoor noemen.
Ik ken hen omdat we de deuren voor elkaar openhouden, omdat ik mijn muziek met hen deel, omdat ik hen de sneeuw van hun schoenen hoor stampen.
Ik ken hen omdat ik de namen bij de deurbellen heb gelezen, omdat ik hen herken op straat ondanks dat ze mijn groet niet beantwoorden.
Ik ken hen niet.