In Poland everything is relative, only wodka is absolut.

Mijn oprechte excuses voor mijn digitale afwezigheid.
Zoals dat gaat in elk land met internet, heeft ook hier de verbinding wel eens de neiging te verdwijnen. De reden hiervoor is ons nog steeds totaal onduidelijk, maar ik ben terug verbonden met het wereld wijde web.

Gisteren heb ik mijn mama terug op de trein moeten zetten, na een bezoekje van een week. Zoals het een vrouw en haar hormonale huishouding betaamt werd er toch weer gehuild. Niet dat we ongelukkig zijn, niet dat ik liever thuis bleef of zij liever hier.
Desondanks onze emotionele regenbuien was het een fijne week. Gdanks kreeg heel wat 'oeeh' en 'aah' over zich heen, maar het is altijd fijn om een enthousiasteling door de stad heen te loodsen.

Verder heb ik ondertussen mijn eerste confrontatie met het Poolse fonetische alfabet achter de rug. Blijkbaar zijn er 3 manieren om een 'z' uit te spreken. Fijn.

Maandag pakken ik en Anne, mijn Duitse kotgenote, de rugzak en nemen we de trein. Al zijn onze plannen nog niet duidelijker dan dat.

Ik weet zelfs niet waar te beginnen met vertellen over wat ik hier allemaal zie.
Kijk ook eens naar de foto's onderaan deze pagina.
Later meer.