Groot gelijk dus, voor de gemiddelde Belg die jaarlijks zo'n 90 kilo vlees in de pan hakt.
'Dierenrechten' is iets wat sommige mensen wel eens verkeerd willen begrijpen. De alles-eters onder ons lijken te denken dat vegetariërs het slachtoffer zijn van een acute aanval van medelijden, dat hun eetlust overschaduwd wordt door een ingebeeld stel waterige puppy oogjes en dat ze vinden dat het bestellen van een kleintje met stoverijsaus moreel gelijkwaardig is aan het doodknuppelen van een baby zeehondje.
Ik- zonder de intentie mij als woordvoerder der vegetariërs op te werpen- vind dieren maar klootzakken.
Om te beginnen zijn ze de bron van een discrepantie in onze gedachten en inconsistentie in ons handelen. Waar het vlees op ons bord vandaan komt weten we liever niet, maar raakt u niet aan een eenzame puppy.
Was het daar nu bij gebleven dan was er geen reden tot onrust. We houden er immers wel meer inconsistenties en discrepanties op na, en met een gezonde dosis je m'en fous blijft het leven dan nog steeds een relatief aangenaam tijdverdrijf.
Echter, dieren weigeren ook pertinent een zinvolle bijdrage te leveren aan onze samenleving. Meer zelfs, het begint er naar uit te zien dat de lagere klassen in de schepping zich massaal tegen ons keren om al waar de mens duizenden jaren aan gewerkt heeft naar de verdoemenis te helpen.
Het zijn namelijk luie werknemers, criminelen en ze verblijven nog een keer illegaal in ons land ook. Oké, soms bevorderen ze de sportprestaties van een lokale ploeg, maar dat is geen excuus om de autoriteiten te provoceren en de mensheid te terroriseren! Volgens mij zijn het allemaal leugenaars en is het duidelijk dat nul-tolerantie de enige uitweg is.
Laat het dus duidelijk zijn dat niet alle vegetariërs sentimentele janetten zijn. Ik pleit voor vegetarisme als totale ontkenning van het bestaan van dieren.
Het enige dat dieren gespaard moet blijven zijn flauwe woordspelingen, maar dan alleen omdat ze ook een absolute journalistieke vernedering inhouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten